Dziś mogę Wam z czystym sumieniem przyznać, że jestem dwunastolatką.
No, ale nieważne!
Pierwsza część posta jest dla osób zainteresowanych i na mocne nerwy.
Teledysk powyżej, jest tym, na którym zawsze płaczę.
Dlaczego?
Ponieważ piosenka jest napisana dla Reily - dziewczyny Rukiego - Takanoriego Matsumoto - wokalisty. Nie chodzi o to, że 'Ja też tak chcę, życie jest nie fair!', tylko o pewien nieodłączny fakt.
Reila NIE ŻYJE. Czytałam na internecie, że brała narkotyki. Uzależniła się, a Taka-chan chciał jej pomóc, jednak podobno poprztykali się i dziewczyna pod wpływem narkotyków popełniła samobójstwo.
Ruki był później załamany i jeśli mnie pamięć nie myli, musiał być w kontakcie z psychologiem.
Pewnie teraz niektórzy stwierdzą 'No to masz idola, psychol', w żadnym wypadku! Reila to była jego NAJWIĘKSZA miłość. Każdy by się w takiej sytuacji załamał.
Po latach, Taka-chan razem ze swoim zespołem (No w teorii, bo bardziej zespół jest Kai'a - perkusisty - lidera - Tanabe Yutaka) nagrali piosenkę - Reila.
Oto tekst :
Reila...
Po spotkaniu. Ile potrzeba ran, by uzyskać zwykłą pomoc?
Kiedy jesteś surowy, inni ludzie uczą się tego.
Rzeczywistość w płonących oczach, blizna, ty - pełna milczenia...
Nie potrzebujesz powodu, by do mnie wrócić.
Ode mnie, który cię zostawił, który stał się niczym
Czym jest surowość?
Czemu ciągle nic nie mówisz?
Te słowa nic dla mnie nie znaczą.
Odejdź gdzieś.
Reila...
Próbując wezwać twe imię...
Ten głos nie dociera do ciebie.
Reila...
Otwórz oczy, skłam z uśmiechem.
Jutro prawdopodobnie odejdziesz gdzieś.
Twoje żądze...
Odejdziesz gdziekolwiek.
Myślisz o mnie Zawsze.
Prawdopodobnie odejdziesz gdzieś
Zostawisz mnie samego i uciekniesz.
Nie mogę cię więcej dosięgnąć.
Nie mogę do ciebie dotrzeć.
W końcu mogłem cię spotkać.
Skończyła się moja nadszarpnięta cierpliwość.
Kapią łzy...
Reila...
Słowa, których nie możesz wypowiedzieć.
Reila...
Miejsce, gdzie kiedyś śpiewałaś.
Reila...
Wszyscy porównywali to do miłości.
Reila...
Kochałem... Kochałem...
Pokój, w którym dwoje ludzi zatrzymało się nadal jest taki sam
Bez żadnych kluczy potrafię znaleźć drogę powrotną
Nie mogę czekać wiecznie, zrozum
Teraz drzwi są otwarte i wyraźnie pokazują twoją postać.
Jutro z pewnością powróci...
Po prostu płaczę, powyżej macie klip z teledyskiem z napisami polskimi.
DRUGA CZĘŚĆ POSTA - MSP.
Przepraszam Was, że być może kogoś zanudzam, jednak chciałam pokazać, co robią narkotyki i inne uzależnienia z człowiekiem, jak rani się bliskich.
No, ale okej, teraz look, który przygotowałam ostatnio i nie było okazji, by Wam go przedstawić.
Look jak zwykle tytułu nie ma.
Jak Wam się podoba?
W sumie pierwszy raz w życiu, byłam w stanie użyć tej fryzury i getrów.
Wcześniej nigdy nie posiadałam weny.
Taki ciemny... ciemny, jak moja dusza... xD Tak, zbyt dużo mam czasu wolnego, bo wyjątkowo idę dziś na 10:45.
Chociaż chyba nie pasuje do mojej skóry.
Sama nie wiem, nie znam się.
Hah... nie obrazicie się na mnie jak powstawiam tak zwane memy?
 |
| Reita |
 |
| Ja tutaj Taka-chan'a nie widzę. |
 |
| Reit'a najprawdopodobniej przeczytałby to tak : 'Uruha-kun is a Sjupermodl.' |
 | |||
| Kiedyś z ciekawości zobaczyłam jedno z Gazeciaków, naprawdę, patrząc się na to co oni tam niby odstawiają, to chyba na ich miejscu bym się powiesiła... Mam screen'a na komórce, cytuję : 'Kto to jest ten Yuu? - spytał Reita, a Ruki udawał, że go to nie interesuje, choć pewnie umierał z ciekawości. - To jej chłopak. - Odpowiedział Kai, biorąc łyka piwa. Uruha wypluł zawartość buzi. Zaczął kaszleć. - Jak to? To ja się pokazałem jej w samych gaciach, myśląc, że jest lesbijką! Wszyscy automatycznie wlepili swój wzrok na Uru. Po chwili wszyscy wybuchnęli śmiechem.' - Biedny Uru! ;-; |
 |
| Biedny Kai, majonez się skończył ;c |
 |
| Nie widzisz mnie! |
 |
| Dogadaj mu, Taka-chan! |
 |
| Wypraszam sobie! To Uru tak się kiedyś upił, że dotąd nie pamięta co odstawiał na imprezie! |
 |
| Widzicie, urodzony piosenkarz! |
 | ||||
| On ma taki uśmiech, jak... jak... małpka! |
Dobra, już przynudzać nie będę.
`Zoza
